- ҷӯшидан
- I[جوشيدن]1. ба ҷӯш омадани об ё моеи дигар бо таъсири оташ ё ҳарорати дигар2. фаввора зада баромадани об ва чизҳои обакии дигар аз зери замин3. ба сабаби дер истодан дар ҳолати табиӣ туршида ба ҳаракат омадани моеот: ҷӯшидани сирко, шароб, ҷурғот ва ғ.4. маҷ. дамидан, туғён кардан, ба талотум даромадан, хурӯшидан5. маҷ. ба ҳаяҷон омадан, ба изтироб омадан, дар ғазаб шудан6. маҷ. равнақу ривоҷ ёфтан, бо авҷу суръат пеш рафтан7. маҷ. ба шавқ омадан, саъю кӯшиши зиёд пайдо кардан; деги касе ҷӯшидан кори касе омад кардан, даромад ва маишати хуб доштанII[جوشيدن]гуфт. дӯшида гирифтани шири гов, буз, гӯсфанд ва ғ. : гов ҷӯшидан, шир ҷӯшидан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.